In Panama hebben we een week gelogeerd bij een indianenstam verder landinwaarts. Voordat we een week konden vertrekken moesten we natuurlijk ons ‘huis’ schoon achterlaten, en de dag ervoor hadden we dan ook grote schoonmaak en zoals Martin zei: moet alles nu een keet echt schoon! Wat inhield dat hij ging conteroleren, en dat hebben we geweten ook! In totaal zijn we 6 uren bezig geweest met schoonmaken en konden we uiteindelijk stoppen en nog even aan wal omdat ” we goed bezig waren geweest “.
De ochtend daarna vertrokken we heel vroeg met een Amerikaanse schoolbus het binnenland in! Ergens in een afgelegen dorpje stopten we en stapten we in de kano’s, om dan nog een uur te varen naarwaar de stam was, midden in het oerwoud dus. De reis er heen was heel mooi, door een riviertje en langs rotswanden en we zagen allemaal verschillende dieren en vogels. Toen we er waren heette de gids ons welkom en werden de lootjes getrokken om bij welk gastgezin je sliep. Ons gastgezin had ik denk het meest primitieve hutje. Het is een planken vloer die op palen staat, ongeveer anderhalve meter hoog, tegen beestjes zoals slangen enzo. Wij sliepen gewoon met onze hangmatten in de woon’kamer’ waar ook gekookt werd en de ouders en het jongste kind sliepen in een soort tentje tegen de musquitos, die ze elke avond opnieuw neerzetten, en overdag hing er een net gemaakt tot hangmat wat gebruikt werd als bank. Er was ook een soort van bovenverdiepingzoldertje waar de andere kinderen sliepen maar daar kwamen wij niet. Nadat we gegeten hadden hadden we een voetbalwedstrijd met de indianen, die de meisjes dik gewonnen hadden en de jongens dik verloren! Na het eten gingen we nog even naar andere hutjes kijken en om een uur of 10 gingen we slapen. De mensen hier hebben geen stroom, tenminste, in ons hutje niet, en s avonds doe je dus alles bij kaarslicht. Aangezien dat heel onhandig is slapen de mensen hier als het donker wordt en staan ze op zodra het licht wordt.
Die week hebben we heel veel verschillende dingen gedaan zoals zwemmen in de rivier, door een vleermuizengrot lopen in een soort van kloof, we hebben op tilapia gevist en s avonds ging er een groepje krokodillen vangen. Dan ging je in een kano met z’n achten in het donker varen over de rivier, en stond er een indiaan voorop de kano en iemand die stuurt. Met een zaklamp schijn je in het water en als er een krokodil zit dan lichten an ogen op in het donker. Als het zo is dan gebaart de man die voorop staat naar de man die stuurt waar hij heen moet, dan doen ze de motor uit en glijdt de kano richting het riet en de krokodil. Ondertussen maakt de man achterop paringsgeluiden of geluiden van jonge krokodillen en als je dichtbij genoeg bent dan pakt de indiaan voorop zijn speer en spiest de krokodil,die dan nog erg spartelt! Daarna moet hij doodgeschoten worden en bij 1 van de 3 krokodillen die we die avond vingen mocht ik dat doen, ontzettend gaaf en volgens de indianen erg goed geschoten! Daarna brengen ze de krokodillen naar een plek in het riet en sneden we de staart er af, want dat is het enige wat je de volgende ochtend bij je ontbijt op eet..
Op de terugweg naar de Regina zijn we nog langs het Panamakanaal gereden en daar even gekeken – typisch gevalletje van nu-we-er-toch-zijn zegmaar. Ook hadden we vrije tijd in Panamacity, een van de snelstgroeiende steden op dit moment. Dit was erg leuk en ook heel -soortvan- leerzaam om dat cultuurverschil te zien, terwijl het in totaal misschien een paar uur reizen is ! Ik heb een ontzettend gave week gehad maar ik was uiteindelijk blij om weer thuis te zijn! We liggen nu alweer een paar dagen in de baai van Portobelo, een supermooi plaatsje en ik schrijf dit nu vanuit een internetcafé. Hier zijn we gister naar een museum en een paar forten geweest om meer te weten te komen over het plaatsje en de baai zelf, en vanochtend zijn we met onze bijboot en de Duba mangrovetours een stuk de mangrovebossen ingevaren en hebben we een krokodil – je zou het bijna normaal beginnen te vinden – en een grote roofvogel gezien!
Zometeen vertrekken we uit portobelo na bijna 2 weken niet gevaren te hebben en ik heb er erg veel zin in! Misschien hebben we nog een tussenstop op Provincia op onze weg naar Cuba, maar dat zien we dan weer! Ik hoop ook op Cuba iets van me te kunnen laten horen maar dat is allemaal afhankelijk ban of we daar internet hebben. Heel veel liefs en groetjes daar! xxx